Vlaanderen
Klasse.be

Wat vind jij?

“Waarom moeten we dat leren?”

  • 5 oktober 2017
  • 3 minuten lezen

Nog maar 5 minuten ver met je les en je hoort een leerling vragen: “Waarom moeten we dat leren? Zijn we daar iets mee?” Over een stukje leerstof of erger: over je vak. Moet je die vraag dan negeren, weglachen of beantwoorden? Klasse vroeg het aan Jelle Jolles, hoogleraar Neuropsychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam en auteur van ‘Het Tienerbrein’.

portret Jelle Jolles
Jelle Jolles – hoogleraar Neuropsychologie: “Jongeren kunnen nog moeilijk inschatten waarom bepaalde leerstof interessant voor ze is en waarom ze op school moeten zitten”

Jelle Jolles: “’Waarom moeten we dat leren’, lijkt misschien een vervelende vraag – eentje die je ter verantwoording roept -, maar het is logisch dat leerlingen die stellen. Als leraar weet je dat je leerlingen onderwijs nodig hebben om hun plek te verwerven in de grote wereld. Dat beseffen we door onze eigen ervaringen, doordat we kunnen terugkijken op wat we geleerd hebben.”

“Maar een kind of tiener ontwikkelt pas later de vaardigheid om de consequenties van hun gedrag te overzien. Waarom ze bepaalde leerstof moeten leren, waar die interessant voor is, en waarom ze op school moeten zitten, dat kunnen ze nog moeilijk inzien.”

“We vergeten dat en schatten jongeren verkeerd in. We denken ten onrechte dat ze dat inzicht wel al hebben. Terwijl we allemaal voorbeelden kennen van jongeren die beslissingen nemen die duidelijk oliedom zijn en zelfs tot lichamelijke en geestelijke schade kunnen leiden, net omdat ze niet bezig zijn met het langetermijneffect.”

Geen rijbewijs zonder theorie

“Als leraar kan je de vraag het best beantwoorden. Vertel je leerlingen waarom (ook saaie) leerstof belangrijk is, waarom je voor een bepaalde aanpak kiest. Dat is niet altijd gemakkelijk. En dat betekent zeker niet dat je compromissen moet sluiten en leerstofonderdelen minder diepgaand moet aanpakken omdat je leerlingen het anders niet ‘leuk’ vinden.”

“Probeer leerlingen ook niet te overtuigen dat alles wat ze moeten leren ’toch een beetje leuk is’. Wees eerlijk: wat leerlingen ‘domme’ leerstof vinden, is soms essentieel om verder te komen op school en in de maatschappij. Zonder die ‘saaie’ theorie haal je dat felbegeerde rijbewijs terecht niet.”

Geschiedenislessen moeten een plek krijgen op school, ook als je ze later in je job niet meteen kan inzetten

Jelle Jolles
hoogleraar Neuropsychologie

“En zijn geschiedenislessen nuttig? Wellicht minder dan technieklessen als een leerling later als automecanicien zijn centen wil verdienen. Maar ze zijn bijzonder zinvol omdat ze de persoonlijke groei van leerlingen stimuleren en ervaringen van anderen aanreiken. Ook dat is de taak van onderwijs.”

“Hetzelfde geldt voor leerstof oefenen. Moet dat echt? Trek de parallel met een topvoetballer. Ook die heeft jaren aan een stuk aan zijn techniek moeten schaven om als topspeler voetbalmatchen te beslissen. Ook hij kan kritiek hebben als zijn trainer hem laat slalommen tussen kegels. Want die kegels staan er niet tijdens de match. Klopt, maar het slalommen op training maakt dat hij behendiger dribbelt tijdens de wedstrijd.”

Napoleon en manipulatieve wereldleiders

“Je kan leerlingen inschakelen om hun klasgenoten te motiveren. Eentje die vertelt hoe hij zijn Frans kon gebruiken op reis of op zijn vakantiejob. Maar het is nog beter om bij je leerlingen een mentaal beeld op te roepen. Leer ze zich inbeelden en vertellen waarom de lessen belangrijk voor ze kunnen zijn.”

“De veldtocht van Napoleon waar zowat het hele Franse leger omkwam? Die vertelt hoe vreselijk fout het kan lopen met een machtswellustige leider. Dan leg je snel de link met vandaag – zowel naar machtige bedrijfsleiders en bankencrisissen als naar manipulatieve heersers of wereldleiders. Kijken naar de geschiedenis loont, want je ontdekt en ontrafelt voortdurend mechanismen die ook in je eigen leven spelen, je begrijpt mogelijke consequenties en je leert dat ingrijpen niet zo simpel is.”

“Ik geloof overigens niet dat leerlingen de vraag ‘waarom moeten we dat leren’ stellen als een soort tijdrekkertje om de leraar op een vrijdagmiddag weg te lokken van zijn leerstof. Misschien die ene uitzonderlijke keer wel. Maar als leraar ken je je leerlingen, en je weet snel of die vraag gemeend is of niet.”

Bart De Wilde

Voeg dit artikel toe aan je bewaarde artikels

Log in om te bewaren


M

Martin

6 oktober 2017

Ik gaf jaren het vak geschiedenis in het technisch en het beroepsonderwijs. De eerste vraag de eerste week van september van de leerlingen uit het beroepsonderwijs was "waarom moeten we dat allemaal leren ?" Ik heb jaren met een grapje geantwoord dat dit was om mijn persoonlijke bankrekening iedere maand goed te spijzen. Het werd toen even stil want zo'n antwoord hadden ze natuurlijk niet verwacht. Daarna legde ik hen uit, vanuit hun persoonlijke leefwereld en interesse, wat het verband was tussen geschiedenis en heden. vb. Je werkt nu per dag 8u, vroeger was dit niet zo en zo kwamen we tot boeiende gesprekken en discussies. Op een vertellende manier steeds rekening houdend met de leefwereld mag ik zeggen dat ik deze jongeren heel wat geschiedenis heb kunnen bijbrengen, wat ooit door de toenmalige inspecteur zéér lovend werd onthaald. Als ik nu een oud-leerling tegenkom, herinnert die zich vaak nog een anekdote of een feit dat ik toen aanhaalde. Daarom hebben we het altijd graag gedaan.

Reageren
A

An Peeraer

6 oktober 2017

Ik geloof dat er nog mooie getuigenissen zullen/kunnen volgen. Bedankt!

Reageren
J

Jella

14 september 2018

*dikke duim*
Dit is echt een voorbeeld van hoe het kan, en waar ik blij van word. Maar ik kom ook heel wat leraars tegen die zelf niet weten wat het nut van hun vak is. In vele gevallen omdat het vak dat ze geven niet noodzakelijk het vak is dat ze gestudeerd hebben. Ik vind dat Prof. Jolles daar nogal gemakkelijk aan voorbij gaat...

Reageren
R

Raf Feys

7 oktober 2017

Neuropsycholoog: "Nog maar 5 minuten ver met je les en je hoort een leerling tussen zijn tanden vragen: “Waarom moeten we dat leren? Zijn we daar iets mee?"

Ik ben ook leerling s.o. geweest en nooit gehoord dat een leerling die vraag stelde. We gingen er blijkbaar van uit dat de leerinhoud werd uitgekozen door vakmensen die best wel wisten wat belangrijk was. Dat leek ons evident. Is dit nu totaal anders?

Reageren
R

Raf Feys

7 oktober 2017

Prof. Hans Van Crombrugge stelde op het O-ZON-symposium van 5 mei 2007 o.i. terecht: “Het is ook niet aan de leerling om uit te maken wat belangrijk is. In die context is het ook absurd leerlingen te laten evalueren of wat aangeboden wordt in de les zinvol of nuttig is. Vorming bestaat juist uit het meenemen van de leerling naar een wereld die hij niet kent en waar hij niet zal geraken als niemand hem meeneemt naar die wereld. Of de leerling zich gelukkig voelt of niet, kan niet criterium zijn om al dan niet die reis te ondernemen. Inspanning en frustratie zijn overigens onvermijdelijk. Dit wil niet zeggen dat de les per se saai moet zijn, dat ze per se nutteloos moet lijken, dat de leerlingen gefrustreerd moeten worden.”

Reageren
R

Raf Feys

7 oktober 2017

Docent Frank Van de Veire stelde in dit verband: “Serieus onderwijs is ondenkbaar zonder een vertrouwensvolle overgave van de leerling aan de interne logica van de kennis of de vaardigheid die men aanleert. Een leerling/student kan maar gevormd worden in zoverre hij de vraag naar wat hij persoonlijk aan het geleerde zou kunnen hebben, radicaal opschort. Bildung kan dus niet zonder het ‘irrationele’ vertrouwen dat datgene wat de meester aanbrengt van belang zal zijn. Dit bevrijdt de leerling ook van de plicht zijn studie te zien als gericht op een doel dat hij moet realiseren, van de dwang van de voortdurende zelfevaluatie, de zelfcontrole...Dit staat haaks op de naïef-humanistische idee van het leven als een project dat de mens/student zelf zou moeten kunnen sturen. De ‘vrijheid’ of ‘zelfstandigheid’ zou er in gelegen zijn dat hij op flexibele wijze allerlei situaties en informatie kan aanwenden om door hemzelf vooropgestelde doelen te verwezenlijken. Iedereen die denkt weet dat alles wat het leven enigszins de moeite waard maakt, breekt met de middel-doel-logica, met de logica van de zelfrealisatie.” (Fragment uit toespraak tijdens de ‘Dies natalis’ van de Hogeschool Gent op 18 juni 2006.)

Reageren
D

Danny Verlinden

23 oktober 2017

Je kunt de leerling ook voor zijn door in het begin van de les te zeggen waarom ze dit moeten kennen, wat het lesdoel is. Wat je geeft, past in een vervolgverhaal. Je kunt de les eindigen met te zeggen wat ze de volgende keer zullen leren en dat ze daarom dit van vandaag eerst hebben moeten leren.

Reageren
b

bert

17 mei 2021

ik denk vooral dat de klacht van "waarom moeten we dat kennen?" komt van uit de hoek waar men juist denkt aan de toekomst en zich afvraagt waar ze dat ooit al hebben gezien. Neem het vak wiskunde nu bijvoorbeeld, een vak dat toegegeven belangrijk is voor de algemene ontwikkeling van de mogelijkheid tot logisch redeneren en inzicht krijgen.
Maar ook een vak dat tieners vierkantsvergelijkingen aan leert met formules zoals Ax2+Bx+c=0 waarbij ik me dan wel de vraag stel of dit weldegelijk logica en inzicht meegeeft aan de kinderen.
In mijn ogen lijkt dit op iets wat een doorsnee TSO leerling in bijvoorbeeld een Hotelschool nooit of te nimmer zou nodig hebben in het dagelijkse leven. en zelfs in het priveleven zou het mij verwonderen dat iemand dit meermaals gebruikt in een levensperiode. Leerstof als deze maak de kloof tussen TSO en BSO ook telkens groter waardoor het beeld van BSO word gedramatiseerd en dan worden gelabeld als "dom" of "lui". De moderne middelbare schoolganger leert in mijn ogen veel te veel nutteloze leerstof die al lang niet meer in het mandje vallen van "algemene ontwikkeling".

Reageren
R

Rudi Dierick

14 oktober 2022

Er zijn nog andere sterke argumenten. Zo is wetenschappelijke kennis een over vele decennia cumulatief opgebouwd geheel van inzichten, geverifieerde wetmatigheden en dergelijke. Daar is door vele tienduizenden mensen aan meegewerkt. Al wie de werkelijkheid wil begrijpen, moet daarom eerst de basis van de wetenschap beheersen, en dus aanleren.

Al wie grote dingen wil kunnen realiseren, die kan dankbaar op de schouders van reuzen staan, maar moet dan wel bereid zijn om op die schouders te klauteren.

Mede daarom is het zo belangrijk dat rationeel denken en de wetenschappelijke methode veel beter aangeleerd worden. Dat vraagt een stevige basis aan directe instructie én dan, aanvullend, eenmaal men die basis heeft, kritisch en probleemoplossend denken, zoeken en ontdekken. Voor Bovenwijs vzw is dat cruciaal.

Reageren

Laat een reactie achter