Vlaanderen
Klasse.be

Zo doen zij het

“Soms moet je je plek als ouderraad opeisen”

  • 11 februari 2019
  • 6 minuten lezen

Hoe kan een ouderraad meedenken, zonder als een schoonmoeder overal commentaar op te hebben? Op Campus De Helix in Maasmechelen bepalen ouders in projectgroepen over armoede of gezondheid mee het gezicht van de school.

Toen de oudste dochter van Theo Hamaekers overstapte naar de middelbare school, bood Theo zijn diensten aan bij de ouderraad. Die bleek op sterven na dood. Door een fusie van 3 scholen haakten ouders af en was er veel negativiteit.

Theo Hamaekers: “‘Wat is jullie droom?’, was de eerste vraag die ik toen stelde. Het antwoord was duidelijk: bijdragen aan de talentontwikkeling van álle leerlingen, los van de thuissituatie, leer- of zorgproblematieken of culturele achtergrond. Dat was onze verbindende factor. Voor hij er erg in had, zat Theo in de ouderraad. Intussen is hij al 5 jaar voorzitter.”

Portret Theo Hamaekers
Theo Hamaekers

Veel scholen en ouderraden hebben het moeilijk om ouders aan te trekken. Hoe pakken jullie dat aan?

Theo: Zichtbaarheid is heel belangrijk. Bij inschrijvingsmomenten, opendeurdagen of oudercontacten zijn we er altijd. De school organiseert in oktober een verplicht oudercontact. Die avond staan aan elke ingang van de school leden van de ouderraad. We heten de ouders welkom met een chocolaatje en vragen hoe het loopt. Die babbel koppelen we aan een actie, die een speerpunt van de ouderraad in de spotlights zet.”

“Zo brachten we enkele jaren geleden deuren mee. Dat paste in onze strijd tegen pesten. We vertelden ouders over onze ideeën en vroegen input. Ouders konden hun handtekening achterlaten op de deur als blijk van steun. Bijna iedereen tekende. Maar sommige ouders hadden bedenkingen. Ze vertelden dat hun kind zwaar gepest werd. Meteen konden we hen naar de juiste personen doorverwijzen.”

“We houden ook rekening met ons superdiverse publiek. Een Turkse moeder in de ouderraad bracht ons op het idee van een wensboom, een traditie in Turkije. De leerlingen van de houtafdeling maakten een aantal prachtexemplaren. Op het oudercontact vroegen we ouders om een lintje in de boom te hangen en in gedachten iemand iets goeds toe te wensen. De deuren, de wensbomen en al onze andere creatieve objecten blijven op school, gepresenteerd als kunstwerken.”

“Maar met dat soort acties alleen komen we er niet. Half september nodigen we samen met de klassenleraar de ouders van de eerstejaars uit op school. Samen stellen we de school en de ouderraad voor. We praten na bij een drankje. Zo merk je wie interesse heeft om mee te denken. Die mensen bel ik achteraf ook persoonlijk op om mijn appreciatie te laten blijken. Dat motiveert ouders om zich aan te sluiten bij de ouderwerking. Zo groeiden we snel naar 25 mensen.”

Hoe organiseren jullie de ouderwerking?

Theo: “Een groep van 25 is te groot om efficiënt te vergaderen. We werken daarom met projectteams. Dat zijn werkgroepen van ouders rond bepaalde thematieken: gezonde voeding, het gewicht van de boekentassen in de eerste graad, evenementen, zoals een rommelmarkt, of de vermindering van de schoolkosten.”

Een school is een redelijk conservatief milieu. Ouders die meedenken, lopen daar soms tegenaan.

“In zo’n projectteam stappen ouders vanuit hun ervaring of interesse. Het team werkt voorstellen uit, bespreekt die met de volledige ouderraad en werkt die samen uit met de directie en de leraren. We verwachten van ouders dat ze 4 of 5 keer per jaar deelnemen aan een algemene vergadering met de hele ouderraad. We nodigen ook de directie uit of externe gasten die ons kunnen inspireren of bijscholen.”

Je hebt een divers publiek. Hoe slagen jullie erin ouders met andere achtergronden te laten participeren?

Theo: “In onze ouderraad zitten mama’s en papa’s met Vlaamse, Nederlandse, Turkse, Spaanse en Italiaanse roots. Taal is op het eerste gezicht geen probleem, omdat iedereen Nederlands spreekt. Maar er is wel een culturele barrière. Zelfs de Nederlandse ouders hebben het soms moeilijk om het schoolsysteem en de bijbehorende terminologie te vatten. In de ouderraad benoemen ze dat ook. We bekijken dan samen met de school hoe we de kloof kunnen verkleinen.

“Zo organiseerden we samen met een moeder uit de ouderraad van Turkse origine en de directie een koffiemoment voor Turkse moeders. Die kan je daar bevragen. Bereikt de communicatie van de school hen goed? Wat betekent het om als moslim in een katholieke school terecht te komen? Hoe gaat dat tijdens de ramadan? We zijn met de ouderraad en de directie uitgenodigd in de moskee. Je trekt daar grote ogen. Vrijwilligers helpen er de kinderen met hun huiswerk of hun studies. Niemand wist dat. Alles begint met elkaar te kennen.”

“Drempels zijn er ook op andere vlakken. Ouders in de ouderraad komen vaak uit middenklassegezinnen. Ze zien niet hoe zwaar de schoolkosten wegen op arme gezinnen. We haalden daarom een aantal getuigenissen over kansarmoede naar de school. Je beseft dan pas hoe moeilijk het is om bijvoorbeeld 1,8 euro op te hoesten voor een krant. 30% van de gezinnen in Maasmechelen leeft in kansarmoede. Ook die kinderen zitten dus bij ons op school.”

Kan je als ouderraad iets betekenen voor die groep?

Theo: “Uit de getuigenissen is het projectteam school- en boekenrekening ontstaan. We vulden het team aan met de financieel directeur van de school en mensen van de gemeente. Eerst voerden we een onderzoek. We kregen van de school cijfers over onbetaalde rekeningen, spraken met het OCMW en bekeken met de bib of die opgelegde literatuur kon aankopen. Daarna formuleerden we een duidelijke ambitie: de rekening moet per kind per schooljaar met 100 euro naar beneden.”

De rekening moet per kind per schooljaar met 100 euro naar beneden.

“Dit schooljaar loopt een pilootproject met 10 klassen. De pedagogisch directeurs bekeken samen met de leraren waar winst te halen valt. Afhankelijk van de richting daalden de kosten al met 30 tot 75 euro. Het mooie is ook dat leraren nu meer de reflex hebben om rekening te houden met eventuele kosten.”

“We spraken ook over de stijl van de brieven naar ouders en de opvolging bij betalingsproblemen. Ik vroeg zelf een afbetalingsplan aan voor mijn kinderen. Zo ontdek je dat je meteen online een eerste betaling moet doen. Maar als je thuis geen computer hebt of je kan er niet mee werken, lukt dat natuurlijk niet. Dergelijke zaken kan je aanpakken.”

Jullie hebben zo wel een sterke impact op de werking van de school. Gaat die daar zomaar in mee?

Theo: “Onze school staat erg open voor participatie, maar dat is niet vanzelf gekomen. Een school is vaak een redelijk conservatief milieu. Leraren en directeurs denken vanuit bestaande patronen, vanuit de interne werking. Als je als ouderraad meedenkt, loop je daar soms tegenaan.”

“Ik begrijp heel goed dat een school veel prioriteiten en verplichtingen heeft. Ouders moeten ook beseffen dat ze niet precies weten hoe de school werkt. Je moet respecteren dat het soms traag gaat, hoe frustrerend dat ook is. Als je daartegen strijdt, ben je niet meer aan het participeren.”

“Maar soms moet je je plek opeisen. In onze zoektocht naar de daling van de schoolkosten wilden we onderzoeken wat digitalisering kon betekenen. We vonden een auditbureau dat 10 dagen gratis mee wilde werken aan een traject rond digitalisering. De school reageerde eerst afwijzend op die ‘bemoeienis van buitenaf’. Daar hadden ze geen tijd voor.”

“Toen zijn we heel duidelijk geweest. De problematiek was te belangrijk voor onze kinderen. Je wil dan niet horen dat de school geen tijd heeft. Als de school niet mee wilde, zouden we op eigen houtje doorgaan. Op zo’n moment mag je je als ouderraad niet laten wegzetten. De directie heeft daar heel goed op gereageerd. Ik heb een uitstekende relatie met hen, maar die komt er niet zomaar.”

“We willen als ouderraad vooral het signaal geven dat we het samen willen doen. Constant aan de bel trekken is oké, maar de school moet ook tijd en ruimte krijgen. Respect voor elkaar leidt tot vertrouwen. De school organiseert nu zelf rondetafelconferenties, waarbij ze input vraagt aan ouders, leerlingen en externen over hoe we de Helix voorbereiden op de toekomst. Op basis daarvan maakt ze een meerjarenplan met prioriteiten.”

“We zijn wel eens de luis in de pels, maar we hebben het grote geluk dat de directie ouderparticipatie belangrijk vindt. De relatie is nu zo goed dat we dit jaar gaan voor het label van oudervriendelijke school. Die erkenning verdient de school.”

Voeg dit artikel toe aan je bewaarde artikels

Log in om te bewaren


S

Sven-AERTS

29 maart 2021

Iemand die mee wil werken aan het Serious Game voor de Ouderraad/School-raad/Wijk-raad/Leerlingen raad - wij hebben die allemaal samengebracht onder de noemer "school-club"?
Dat kan een plezante en interactieve manier zijn om de "school-club" bekend te maken, kennis over te dragen, onderwerpen aan te brengen, mensen aan het praten te krijgen op een vriendelijkere manier "omdat alles in een spelvorm wordt aangereikt" - "het een spel is".
skype SvenAERTS - we kunnen dat door Erasmus+ laten financieren.

Reageren

Laat een reactie achter