Vlaanderen
Klasse.be

Wat vind jij?

Waarom ben je leraar geworden? 7 reminders

  • 23 mei 2019
  • 4 minuten lezen

Je koos voor de lerarenopleiding en droomde van de klas. Wat trok je precies aan? Waarom ben je leraar geworden en gebleven? Wat geeft je voldoening?
7 leraren vertellen waarom ze voor dit beroep kozen en wat hun job zo fantastisch maakt.

Niels, kleuterleraar
Niels – kleuterleraar

1. Je ziet kinderen groeien

Niels, kleuterleraar: “‘Kijk, meester Niels’, hoor ik ze onthutst fluisteren in de supermarkt. Alsof ik een superheld ben en ook een gewone mens. Ik werd leraar omdat ik altijd enthousiast mag zijn. Moet zijn. En dan het moment dat ze fier als een gieter zelf hun jas dichtknopen. Of zelfstandig iets knippen. Die kleintjes zien groeien vind ik de max.”

Imran, leraar Engels
Imran – leraar Engels

2. Je bouwt een band op met leerlingen

Imran, leraar Engels: “‘Heb je een probleem? Ga naar meneer Khan’, zeggen leerlingen onderling. Als Brusselaar met een migratieachtergrond moet ik me niet in hen verplaatsen: ik ben zoals zij.”

“Die goede band overstijgt voor mij welk vak ik geef. Als de zesdes onze school verlaten, ben ik zeer fier. Want ik ben ervan overtuigd dat ik ze niet alleen Engels leerde, maar ze ook heb klaargestoomd voor het ‘echte’ leven.”

Tine, leraar woord
Tine – leraar woord

3. Je ontdekt talenten

Tine, leraar woord: “Aan het conservatorium kreeg ik de vraag: waarom zit jij hier? Iedereen van mijn klas droomde van een carrière als acteur. Ik zei: ‘Ik wil dictiejuf worden’. Ik wil kinderen die heel verlegen zijn, doen vliegen. Zonder leerlingen te kneden, maar ze zo te pellen dat ze talenten ontdekken die ze in zichzelf nog niet gezien hadden.”

Nina, leraar NT2
Nina – leraar NT2

4. Geen dag is hetzelfde

Nina, leraar NT2: “Mijn moeder was leraar en ik wilde dat absoluut nooit worden. Toch ben ik na 10 jaar culturele sector in het onderwijs beland. En mijn job is erg dankbaar. Na enkele lessen kunnen mijn cursisten zich al voorstellen in het Nederlands.”

“Ik steek wel waanzinnig veel tijd in lesvoorbereidingen en kan die moeilijk recycleren. Maar dat zorgt ervoor dat geen enkele dag dezelfde is. En wat een heerlijk gevoel als je les werkt. ‘Amai, is het nu al tijd?’ hoor ik dan. Daarvoor doe ik het.”

Niels, kleuterleraar
Gerdy – leraar STEM en IW

5. Je geeft vakkennis door

Gerdy, leraar STEM en IW: “Op mijn achtendertigste ben ik in het onderwijs gestapt. Daarvoor was ik ontwerptekenaar, maar ik wilde als Chiroman ook met jongeren werken en niet alleen met machines. Nu combineer ik beide passies. Blijven geloven in leerlingen, wat er ook gebeurt. Daar draait het voor mij om.”

Tim, leraar derde graad
Tim – leraar derde graad

6. Je lacht heel wat af

Tim, leraar derde graad: “Voor de klas ben ik écht mezelf, en dat loont. Met mopjes bouw ik spontaan een band op met mijn leerlingen. Als we samen lachen, komt iedereen graag naar school, daar geloof ik heilig in. Ik was een tijdje ICT-coördinator, maar ik miste de kinderen te erg. De schoolcomputers zijn nu eenmaal geen dankbaar publiek (lacht).”

Petra, leraar eerste leerjaar
Petra – leraar eerste leerjaar

7. Je verlegt grenzen

Petra, leraar eerste leerjaar: “Mijn jongere zus heeft het syndroom van Down en ging naar een buitengewone school. De inzet van dat team, de zoektocht naar manieren om haar grenzen te verleggen … Wauw, dat wil ik ook betekenen voor anderen, dacht ik. In mijn klas beleef ik voortdurend zulke momenten: ik zie leerlingen blinken bij elke stap en surf mee op hun enthousiasme. Wat een heerlijke job!”

Josfien Demey, Tinne Deboes en Kyra Fastenau

Voeg dit artikel toe aan je bewaarde artikels

Log in om te bewaren


A

Annemie Cornelissens

27 mei 2019

Ik werd leerkracht om leerlingen dingen bij te leren waarvan ze dachten dat ze het niet konden. Niets is leuker om leerlingen te laten zien dat je wiskunde of wetenschappen wel kan aanleren ook al lukt het niet van de eerste moment. Samen leren nadenken, redeneren, falen en vooral terug opstaan. Zalig als het dan na zoveel moeite wel lukt. In het begin van het schooljaar is er nog een leerling dag komen zeggen en bedanken. Ik had hem gezegd zijn droom na te jagen. En toch een richting te proberen die niet direct de gemakkelijkste optie was, maar puur door zijn inzet heeft hij het gehaald. Van deze leerlingen krijg je vleugels.

Reageren
K

Koen Peeters

27 mei 2019

Om kennis over te dragen.

Reageren
L

Linda

10 juni 2019

Ik ben kleuterjuf geworden zodat ik kleuters mag inspireren om hun talenten te ontwikkelen en hun te begeiden tijdens hun groeiproces. Je krijgt zoveel terug van die kleuters. Dat bezorgd je elke dag weer energie.

Reageren
J

Johan

23 juni 2019

Na een loopbaan van 20 jaar in het bedrijfsleven maakte ik dit schooljaar de overstap naar het onderwijs. Een ziekenhuisverblijf deed me beseffen dat ik eigenlijk een job deed die ik niet wilde doen. In plaats van te verdrinken in exceltabellen, marges, concurrentie enz... wilde ik bezig zijn met het vergaren en delen van kennis, met inhoud in plaats van met marges en winstbejag. Ik wilde opnieuw de literatuur en geschiedenis induiken en deze passies delen met anderen. Daarvoor is het onderwijs het ideale biotoop. Ik kreeg de kans om een vervangingsopdracht geschiedenis op te nemen in mijn vroegere school. Het werd over heel de lijn een enorm verrijkende ervaring. Jarenlang dacht ik dat ik geen talenten had, want ik kende geen echte een stiel of vak en artistiek ben ik ook al niet. Ik kon lezen, schrijven en het uitleggen. Maar pas tijdens het voorbije schooljaar ontdekte ik die 3 zaken als mijn ware talent. Ik ben bovendien een idealist pur sang. Het helpen van en dingen doen voor anderen zonder daar steevast iets voor mezelf voor terug te vragen zit in mijn natuur. In het bedrijfsleven vol concurrentie speelde me dit enorm parten en moest ik daar voortdurend tegen vechten. Als leerkracht vond ik een omgeving waarin ik mijn idealisme als een echte troef kan uitspelen, zonder voortdurend argwaan te moeten hebben dat men van mij profiteert. (Ook al besef ik dat ik ook als leerkracht zal moeten leren op tijd nee zeggen). Ik kan eindelijk zijn wie ik al jaren ben, zonder het zelf te beseffen ben: een leerkracht. Het heeft dan wel 20 jaar geduurd, maar ik heb eindelijk de job van mijn leven gevonden. En dat ik tot dat inzicht kon komen in mijn oude school maakte de cirkel pas echt rond. Ik ben germanist, maar start in oktober een verkorte bachelor geschiedenis en de educatieve master. Ik ga de zomervakantie in als een gelukkige zij-instromer.

Reageren

Laat een reactie achter