Zo doen zij het
Klasse kruipt onder je vel
Het is zover. Michel Van Laere gaat met pensioen. Klasse-mens tot in het puntje van zijn tenen. Geestelijke vader van Klasse voor Ouders. Strijder voor gelijke onderwijskansen. Coach voor het hele team. Zal hij Klasse kunnen loslaten?
Klasse ging in gesprek met drie ervaringsdeskundigen. Hoe veranderde hun leven na pensioen? Wat missen ze en wat niet? En met welke gouden tip helpen ze Michel om de grote stap te nemen?
Sonja Van Droogenbroeck
Actieve pensioenbelever en drager van de eeuwige jeugd – Denderwindeke
“Ik ben blij dat ik ’s morgens niet meer zo vroeg moet opstaan. Geen wekker meer, heerlijk! En ook overdag geniet ik zoveel als ik kan, want tijd is iets kostbaars geworden.
Ik denk met veel plezier terug aan Klasse en de Lerarenkaart. Aan de zoektocht naar een leuk, innovatief aanbod voor leraren. Aan de prospectie en de vroege kennismaking met nieuwe expo’s, musea, films.
Ik mis de collega’s, hun hartelijkheid en warmte. Ik zat graag tussen jonge mensen en in fris gezelschap. Nu maak ik deel uit van ‘de oudere generatie’. Dat voelt voor mij als een grote verandering.
Mijn bescheiden tip voor Michel die nu ook met pensioen gaat: zoek uit wat je gelukkig maakt en maak dáár zeker werk van. En als je niet weet wat doen: je bent altijd welkom hier!
Ann Nevens
Familiemens en vreugdezaaier – Lede
“Als je met pensioen gaat kom je in een andere wereld terecht. Gedaan met de stress voor werkopdrachten, geen lange vergaderingen meer en nooit meer de trein van en naar Brussel.
In het begin is het wennen. De dagelijkse structuur valt weg. En de collega’s met wie je jarenlang, dag in dag uit, hebt samengewerkt, zijn verdwenen. Gelukkig krijg je er ook heel wat rust en vrijheid voor in de plaats: je hoeft niet meer te springen om een crisis op te lossen en geen herstructureringen meer te ondergaan.
Het werk was een groot deel van mijn leven, maar nu zit ik in een wereld met meer tijd voor familie en vrienden. Ik koester ze, net als alle kleine dingen die me gelukkig maken. Wandelen, fietsen, de zomerse bloemen en de zoemende bijen.
Mijn pensioentip: verzorg je gezondheid. Ze kan zomaar omslaan, je hebt er niet altijd vat op. Spring er bewust mee om. En heb je nood aan een knuffel of een babbel, kom dan zeker eens langs.”
Patrick De Busscher
Huisman, levensgenieter en een hardnekkige ‘mens met Klasse’ – Keerbergen
“Joost van den Vondel dichtte ‘De wereld is een schouwtoneel, elk speelt zijn rol en ieder krijgt zijn deel.’ Onze rol verandert voortdurend. Alles is vergankelijk. Zo ook je loopbaan bij Klasse. Je wordt uitgewuifd met mooie filmpjes, leuke toespraken, een spelletje en veel te veel pizza of chocolade. En dan stap je op de bus naar huis en is een tijdperk voorbij.
Als je 3 maanden later onverwachts opduikt op de redactie voel je het. Je komt een beetje ongelegen. Je speelt niet meer echt mee. Je hebt een nieuwe rol: bezoeker bij Klasse.
En dat is niet de enige nieuwe rol in je leven. Je bent plots ook huisman (want mijn vrouw Kristel werkt nog wel wat jaren) en klusjesman. En je vertolkt met verve de rol van levensgenieter die eindelijk tijd heeft om te gaan fietsen of te lezen.
Het is allemaal wennen en zoeken. Routine, regelmaat, en organisatie vallen weg – je leven was georganiseerd rond je werk. Je maakt ook niet langer deel uit van een groter geheel. Je wil je graag nog een keer amuseren met een project waaraan ook anderen iets hebben. Je wil ‘een verschil maken’.
Het vraagt wat tijd om dat gemis op de achtergrond te zetten. Mijn pensioentip is dan ook: vul de leegte met fijne herinneringen. Die zijn er bij mij alvast in overvloed. En ja, haast een jaar later spreek ik nog steeds over “ons”, “bij ons”, “wij”. En dan beeld ik mij in dat ik toch nog een beetje in die rol van ‘mens met Klasse’ zit. Want heel eerlijk? 35 jaar Klasse krijg je nooit helemaal uit je bloed.”
Met als uitsmijter nog warme groetjes van drukbezette oma Anne Siccard!
Log in om te bewaren
Laat een reactie achter