“Coming-out begint met een veilig schoolklimaat”

Leraar Maxim: “Al in 2007 neemt leerling Steven het initiatief om een holebigroep in Don Bosco op te richten. Hij botst op heel wat problemen tijdens zijn coming out. Wanneer hij afstudeert, neemt een nieuwe groep leerlingen het roer over. Een collega en ik ondersteunen. We besluiten de praatgroep om te vormen tot een GSA (Gender and Sexuality Alliance) dat diverse seksuele oriëntaties, genderidentiteiten en expressies vertegenwoordigt. Ons doel? Een veilig schoolklimaat creëren waar iedereen zichzelf kan zijn.”

Leerling Amelie: “Bij onze GSA kan iedereen aansluiten. Veel leerlingen sluiten ‘via via’ aan. Of via de activiteitenquête die we aan de start van elk schooljaar invullen. Je kan erin aanvinken dat je interesse hebt in de GSA-instapmeeting. We zijn geen groep waar je per se je coming out doet. Het aantal jongeren dat zich 100% tijdens de secundaire schooltijd out, blijft beperkt. Ik ben eerder een uitzondering, want heb me al in het derde jaar geout. De meesten zijn nog vollenbak aan het worstelen en zoeken steun en begrip.”

Leerling Lotte: “Als LGBTQI’er is het leven toch wat moeilijker. Met mijn zoektocht naar mezelf kan ik moeilijk thuis terecht. Mijn familie is niet zo openminded. Bij de GSA vind ik lotgenoten met dezelfde struggles. De kwetsende opmerkingen die klasgenoten me naroepen, durf ik er te delen. We geven elkaar tips hoe we kunnen reageren. Dankzij de GSA sta ik nu sterker in mijn schoenen  en heb ik niet meer het gevoel dat ik er alleen voor sta.”

Leerling Lotte: “Leraren vragen ons om hun oren en ogen te zijn want wij weten wat leeft tussen de jongeren en zien wie een ‘alles oké?’ nodig heeft. Dat geeft een fijn gevoel. Zo geven we de school door dat je voortaan beter met ‘Beste leerlingen’ in plaats van ‘Beste meisjes en jongens’ een bericht opent en ‘Meisjes, ietsje rapper’ verkeerd kan vallen. Deze oplossingen vinden sommigen misschien te ‘woke’, maar door ze simpelweg toe te passen voelt elke leerling zich aangesproken.”

Leraar Maxim: “Sowieso vragen we tijd om daar samen in te groeien. Eerst is er bewustwording nodig en dat kan je niet van de ene op de andere dag realiseren. LGBTQI+-inclusief zijn mag ook geen strak keurslijf worden, want dat kan averechtse reacties oproepen. Hoe en wanneer we de voornaamwoorden die/hen/hun gebruiken, hoe je als school omgaat met leerlingen die met een andere naam aangesproken willen worden … Iedereen heeft tijd nodig om ze vlot en juist toe te passen.”

Leraar Maxim: “De regenboogvlag die permanent op onze school hangt, is al verschillende keren vernield. Bij zo’n vernieling gaan we in gesprek met de leerlingen. De acties die we op school organiseren, verlagen de drempel om er open over te praten, voor zowel uitgesproken cis jongeren, als voor jongeren die zich niet durven outen. Duidelijk maken dat de regenboogvlag er mag zijn, vertelt hun: ‘Hier mag ik zijn wie ik ben, ook al weet ik nog niet of en hoe ik me zal outen.”

Leerling Amelie: “Op National Coming Out Day (11 oktober) start elke leraar het eerste lesuur met een presentatie die wij met de GSA-groep hebben voorbereid. De ene leraar pakt het vlot aan, de ander heeft het moeilijk om het woord ‘homo’ over de lippen te krijgen. Zulke momenten zijn nodig, want het taboe rond LGBTQI+ is nog groot.”

Leraar Maxim: “De acties geven een boost, maar continue aandacht voor het thema is minstens even belangrijk. Zo moet je reageren wanneer je ‘homo’ als scheldwoord hoort. Achter dat scheldwoord zit niet altijd een homofobe leerling of de intentie om iemand diep te kwetsen. ‘Homo’ hoort naast ‘kanker’ en ‘spast’ helaas in het rijtje van puberscheldwoorden. De kwetsende impact van deze woorden moeten leerlingen wel beseffen, dat sowieso.”

Leraar Maxim: “Dat ik op mannen val, steek ik niet weg voor collega’s en leerlingen. Vragen ze me of ik getrouwd ben, antwoord ik: ‘Ja, met een man.’ Verzwijgen, waarom zou ik? Als ik authentiek voor de klas wil staan, kan dat niet als ik in de kast zit. ‘Authenticiteit is belangrijk als je een leidersrol hebt in een GSA’, zeggen de leerlingen ook. ‘Het is een missie, geen taakje dat je erbij neemt. Je moet vanuit je hart strijden voor tolerantie, anders werkt het niet’.”