Video
Vrijwilligerswerk in plaats van strafstudie: “Straf moet nuttig zijn”
Uren straf schrijven op woensdagnamiddag, dat is verleden tijd in het PISO-instituut in Tienen. Leerlingen uit de derde graad draaien mee in het woonzorgcentrum vlakbij. Zo is strafstudie geen tijdverlies, maar leren ze echt iets bij. Bekijk de video:
Bekijk de video: Strafstudie in het rusthuis
Paulette Wouters, directeur PISO Tienen: “We willen in onze school hard inzetten op stiptheid, orde en discipline. We werkten daarvoor een streng sanctiebeleid uit, maar dat had geen effect: onze leerlingen maakten geen vooruitgang, we konden hen niet motiveren om het beter te doen.”
Geen straffen maar acties
Paulette: “Daarom zijn we gaan nadenken over alternatieve straffen, waar ze iets van leren en waar hun helpende handen heel welkom zijn. We willen herstelgericht werken, ze iets goeds laten doen nadat ze een fout hebben gemaakt, en er achteraf over laten reflecteren. Want een straf moet nuttig zijn, niemand wil tijd verliezen. Ik noem het zelfs liever geen straffen, maar acties.
Leerlingen mogen zelf kiezen: een klassieke strafstudie of vrijwilligerswerk. Maar ze kiezen allemaal voor de alternatieve straf. Daarvoor werken we samen met het woonzorgcentrum. Leerlingen helpen er op woensdagnamiddag 2 uur mee: koffie en maaltijden rondbrengen, en vooral: tijd maken voor de bewoners, voor een goed gesprek. Medewerkers van het woonzorgcentrum begeleiden hen daarbij.”
Openbloeien in het zorgcentrum
Cindy Jonkman, directeur WZC Twee Poorten Tienen: “We merken dat jongeren openbloeien. Leerlingen die op school heel stil zijn, gaan hier spontaan in gesprek met onze senioren. En jongeren die op school regelmatig voor problemen zorgen, passen zich aan en tonen respect voor ons en de bewoners. Ze krijgen het vertrouwen om zelfstandig taken uit te voeren, en tonen dat ze dat waard zijn.”
Liam, 5e jaar elektriciteit: “Zo’n gesprek starten met een resident is niet gemakkelijk, want je kent die mensen niet. Ik vraag hoe het gaat, of ze hier graag wonen, en ik laat ze vertellen over vroeger. Ik leerde dat ik met hen anders moet omgaan dan met mijn vrienden. Veel rustiger. Ze hebben zoveel meer meegemaakt dan wij. Ik ben wat voorzichtiger in wat ik zeg en doe.”
Duidelijk effect: minder straffen
Liam, leerling: “Ik voel dat ik de bewoners blij maak door naar hen te luisteren. Maar ik ga toch proberen om geen strafstudie meer te krijgen. Want het is nog altijd leuker om op woensdagmiddag thuis of bij vrienden te zijn.”
Paulette: “Het blijft een soort straf, want ze zijn hun vrije namiddag kwijt. Maar als ik hier kom kijken, zie ik vaak een glimlach op hun gezicht. Helemaal anders dan de lange gezichten op woensdagnamiddag in de studiezaal. Alleen al daarom is het project voor mij geslaagd.
Maar er is meer: we zien ook een duidelijke gedragsverandering bij onze leerlingen. Sinds we met het project van start gingen, moeten we minder vaak strafstudies en andere straffen uitdelen.”
Vrijwilligers bij de circusschool
Paulette: “Onze nieuw strafbeleid loopt goed, maar we zien nog groeikansen. We willen onze leerlingen laten proeven van verschillende sectoren. Vorig schooljaar hielpen leerlingen op woensdagnamiddag bij een project van de circusschool. Die organiseerde een dag voor kinderen met een beperking. Onze leerlingen hebben die kinderen mee begeleid. Door die goede ervaringen in het wooncentrum en de circusschool, willen we in de toekomst nog meer partners zoeken.”
Log in om te bewaren
Nand Van Dingenen
27 november 2018Vrijwilligerswerk vind ik zeer goed in plaats van straf schrijven.
Geert Van den Broeck
4 februari 2019Ik stel mij de vraag wat de gevolgen zijn naar aansprakelijkheid in deze aangezien hiervoor geen kader bestaat volgens mij?
Als vrijwilliger:
• Vrijwilligers zijn niet onderworpen aan de welzijnswetgeving, behalve indien er een gezagsverhouding bestaat. De gezagsverhouding dient beoordeeld te worden door de rechtbanken, aangezien het gaat over een feitenkwestie. Deze situaties zijn zeer beperkt. (Toepassingsgebied ratione peronae FODWASO)
• Bij de definities in hoofdstuk II 1° punt a) van de wet van 3 juli 2005 betreffende de rechten van vrijwilligers staat vermeld: “vrijwilligerswerk: elke activiteit die onbezoldigd en onverplicht wordt verricht.”.
Het is moeilijk om de leerlingen in deze situatie te beschouwen als vrijwilliger gezien het dwingend karakter van de opdracht. De leerlingen zullen ook onder gezag staan tijdens de opdracht.
Als stagiair:
• Definitie voor een stagiair volgens de welzijnswet: “Elke leerling of student die in het kader van een leerprogramma georganiseerd door een onderwijsinstelling, daadwerkelijk arbeid verricht bij een werkgever, in gelijkaardige omstandigheden als de werknemers in dienst van die werkgever, en dit met het oog op het opdoen van beroepservaring.”. (Codex over het welzijn op het werk Boek X.-Werkorganisatie en bijzondere werknemerscategorieën Titel 4.– Stagiairs Hoofdstuk I.- Toepassingsgebied en definities Art. X.4-2. -1°)
In deze situatie zal het moeilijk zijn dat een hulpverleningsopdracht die niet beschreven staat in een leerplan onder realisaties en/of stages te beschouwen als daadwerkelijke arbeid verricht bij een werkgever in het kader van een leerprogramma voor het opdoen van beroepservaring te kaderen als stage.
Als extramuros activiteit:
• De omzendbrief van Onderwijs Vlaanderen SO/2004/06 Extramuros activiteiten in het secundair onderwijs stelt dat deze activiteiten voor tenminste één klas- of leerlingengroep moet worden georganiseerd.
Nathalie
25 oktober 2019Er staat: 'Leerlingen mogen zelf kiezen: een klassieke strafstudie of vrijwilligerswerk.'
Hilde Van Essche
19 februari 2019Op zich is de confrontatie met het leven in een WZC verrijkend maar kan daar geen gewone activiteit van gemaakt worden in plaats van het als een (alternatieve) straf te gebruiken? Worden ouderen niet nog eens gestigmatiseerd? Het is een straf met hen te moeten omgaan? (ook al kan er een positieve ervaring uit groeien?) Ik begrijp het plan wel om een zinvolle bijdrage te leveren aan de maatschappij hoor, maar ik ervaar al te vaak een groeiende aversie tegen (te veel) ouderen in de samenleving. In die zin is de ervaring positief, maar niet als straf, a.u.b.
Nathalie
25 oktober 2019Daarom willen ze ook een andere benaming. Actie in plaats van sanctie.
JosDenOs
8 oktober 2019Oh, en waarom moet een straf nuttig zijn?? Pedagogisch geleuter!!
Laat een reactie achter