Wat met mensen die 2 of 3 jaar geleden de overstap gemaakt hebben naar het onderwijs? Zij hebben slechts 2 of 3 jaar anciënniteit terwijl iemand die nu overstapt start met 8 jaar anciënniteit. Dit lijkt me geen faire regeling.
Deze leerkrachten zouden nu ook minstens 8 jaar anciënniteit moeten krijgen.

Beste
Wij deden voor een logopediste de aanvraag om haar 9 jaar anciënniteit als zelfstandige (max 8 in het onderwijs) te laten gelden als beginnende zorgcoördinator in onze basisschool. Haar aanvraag werd geweigerd. Zeer jammer want een logopediste is een perfect opgeleide om de taak van zorgcoördinator op zich te nemen. Beginnen met een anciënniteit van 8 jaar i.p.v. 0 was een groot verschil in salaris.

Een prachtig initiatief dat er al jaren geleden had moeten komen. Maar een kaakslag in het gezicht van de enthousiastelingen die vanuit een oprecht engagement jaren geleden de overstap naar het onderwijs maakten, met verlies van al hun anciënniteit.
Beseffen dat je minder verdient dan collega's die jonger zijn, een minder diverse ervaring hebben (wegens enkel in het onderwijs gewerkt te hebben) maar exact hetzelfde werk doen als jij is al een wrange noot om te kraken. Maar dat nieuwe instappende zij-instromers nu ook nog eens meer kunnen verdienen is niet bepaald een opwaartse stimulans voor de motivatie. Mooi dat men zich inspant om nieuwe leerkrachten aan te trekken. Jammer dat er zo weinig inspanning is om 'oude' leerkrachten te houden.

wat ik ook niet fair vind aan deze regeling is, dat als je een aantal weken toch in de bres bent gesprongen (nb 5 weken halftijds) om de school van je neefje uit de brand te helpen, je anciënniteit van meer dan 25 jaar wordt herleid tot nul. Je doet dan de moeite om de opleiding leerkracht te volgen in verkort traject (omdat die 5 weken je wel meevielen, en je door medische redenen uit een ander knelpuntberoep moest stappen), en dat verkort traject is dan 2 jaar, waardoor je door die eerdere minieme 5 weken halftijds, alles verliest aan anciënniteit. je twijfelt echt al onmiddellijk om toch weer iets anders te gaan doen. Want wees eerlijk, met al wat met vraagt momenteel van leerkrachten, is dit wel een bijkomende demotiverende faktor....

20 jaar terug heb ik de overstap gewaagd van privé naar het onderwijs in een ondersteunend ambt. Inhoudelijk ben ik een administratieve duizendpoot met een deftige portie verantwoordelijkheidszin in het personeelsbeleid. Voor de 'ondersteunende' ambten als Opvoeder of Administratief medewerker waarin ik ben gecategoriseerd wordt geen (0) geldelijke anciënniteit erkent als werknemer noch als zelfstandige. Ik had nochtans 10 jaar érg nuttige ervaring opgedaan binnen alle interne diensten van één van de gekendste pijlers in de ziekteverzekering.
Gemiddeld verschilt het nettolloon 500€/maand met leeftijdgenoten en dit wellicht voor de rest van mijn carrière. Klein detail, ik heb een lerarenopleiding!
Ik treed voorgaande reacties van lezers bij dat de huidige beslissing van de regering een kaakslag zijn voor al diegene die momenteel niet verdienen waar ze nochtans recht op hebben. Hierdoor wordt een ongelijkheid gecreëerd en dus misnoegen.
Naar mijn mening een prangende kwestie die vraagt om een herziening van de toekenning van geldelijke anciënniteit voor alle ambten in het onderwijs en ja ook voor 'oud-zijinstromers'!

Herkenbaar en frustrerend. Ik kreeg ruim 17 jaar nuttige ervaring (10 jaar effectief) toegekend voor het ambt van leraar. Nadat ik de overstap maakte naar het ambt van administratief medewerker zakte ik terug naar een luttele 4 jaar. Financieel een fameuze aderlating.
Ik volg helemaal de gedachtegang dat deze kwestie vraagt om herziening.

Herkenbaar en frustrerend. Ik kreeg ruim 17 jaar nuttige ervaring (10 jaar effectief) toegekend voor het ambt van leraar. Nadat ik de overstap maakte naar het ambt van administratief medewerker zakte ik terug naar een luttele 4 jaar. Financieel een fameuze aderlating.
Ik volg helemaal de gedachtegang dat deze kwestie vraagt om herziening.

Ook bij mij voelt dit wrang aan. Ik maakte 7 jaar geleden de overstap naar het onderwijs, waar ik aan de slag ging als leerkracht in een onthaalklas voor anderstalige nieuwkomers (OKAN). Voordien had ik ruim 9 jaar gewerkt als begeleider in een opvangcentrum voor asielzoekers, met als belangrijkste taak de werking voor niet-begeleide minderjarigen die in het opvangcentrum woonden. Dag in dag uit ging ik met deze jongeren aan de slag: activiteiten organiseren, gesprekken voeren, hen helpen met hun beginnende Nederland in het algemeen en hun huiswerk in het bijzonder, hen wegwijs maken in de regels en de gewoontes van onze Belgische maatschappij, wekelijks overleg met de OKAN-scholen waar ze school liepen, enz.. Daarna heb ik nog twee jaar gewerkt voor het Huis van het Nederlands, waar ik volwassen nieuwkomers ontving en testte om hen vervolgens door te verwijzen naar de voor hen meest geschikte cursus Nederlands voor anderstaligen.
Toen ik begon als OKAN-leerkracht deed ik een aanvraag om die nuttige ervaring te laten meetellen voor de berekening van mijn anciënniteit. Resultaat: nul jaar kon ik meenemen...
Ik vermoed dat ik, mocht ik vandaag dezelfde overstap maken, mijn nuttige ervaring wel zou kunnen meetellen. Enerzijds ben ik erg blij voor collega's die nu overstappen dat zijn dit wel kunnen, maar anderzijds voelt het toch niet echt fair aan dat zij me nu in verloning 'voorbij steken'. Een mens zou beginnen overwegen om weer uit het onderwijs te stappen en er binnen enkele jaren opnieuw in te stappen om zo zijn werkervaring toch te kunnen laten meetellen...

De discriminatie tussen zij-instromers uit de private sector en de openbare sector is wel heel groot. Nergens vond ik ook maar de minste verantwoording van enig verschil.

Opvallend in al deze doorgaans meer dan terechte en pertinente reacties is dat men wel kwaad is op de minister of de regering, maar blijkbaar niet op de hoofdverantwoordelijken van die discriminerende regelingen. Van waar komt het continue, aanhoudende en harde verzet tegen meer hedendaagse overstapregelingen voor zij-instromers?