Onderwijsinnovatie: externen verruimen je blik

“Vandaag zijn kernteams verantwoordelijk voor de 2 klassen van hetzelfde leerjaar. Dat is een heel verschil met de eilandjes en gesloten deuren van 5 jaar geleden. Het rechtstreekse gevolg ook van een noodkreet. Alleen voor de klas betekende voor onze leraren altijd handen te kort. We stootten letterlijk en figuurlijk op muren.”

Kijk eens door een niet-onderwijsbril

“Welke richting we dan wel uit wilden? Dat was de centrale vraag van een rondetafelconferentie die we opzetten. Naast de leraren schoven ook externen mee aan tafel: ouders, ex-leerlingen, het CLB, Jeugdhulp, zelfs de burgemeester. Horen hoe buitenstaanders je school ervaren, is aanvullend en verrijkend. Want zelf kijk je altijd met een onderwijsbril.”

“Er kwam een kernvisie uit de bus: ‘Ondernemende kinderen afleveren, die autonoom denken en handelen, flexibel en creatief zijn.’ Dat ene zinnetje zette een heel veranderingstraject in gang. We zijn er ook mee naar de architect getrokken. Binnenkort verhuizen we naar een nieuwbouw waarin we co-teachen en groeipaden beter kunnen waarmaken.”

E-book ‘Onderwijsinnovatie’

Je school is een bord spaghetti. Trek aan 1 sliert en alles komt in beweging. Lees eerlijke verhalen van schoolteams over de ups-and-downs van hun traject. En pluk 6 adviezen die jouw verandering vorm geven. 

Download gratis het e‑book

© Katrijn Van Giel

Leren uit hospiteerbeurten

“In afwachting van de nieuwe infrastructuur overleven we op verschillende locaties. Geen ideale voedingsbodem om te leren van elkaar. Tijdens personeelsvergaderingen delen we wel ervaringen en verder stimuleer en faciliteer ik hospiteerbeurten. Geclusterde turnuren zorgen er dan weer voor dat het kernteam samen vrij is om te overleggen.”

“In het zesde gaat de tussenwand nog zelden toe, maar die vlieger gaat nog niet in elk leerjaar op. Ik heb respect voor het tempo en het niveau van elke collega. We moeten elkaar de tijd geven om te groeien. Mild zijn voor onszelf ook, en aanvaarden dat het zelden meteen raak is. Zo gaat dat nu eenmaal met leren.”

Doorzetten

“Corona heeft het hele veranderingsproces vertraagd. En nu zijn observatiemomenten moeilijk te organiseren door het lerarentekort. Dat zet wel een rem op de ontwikkeling van het team.” 

“Maar zulke praktische obstakels mogen niet tot stoppen of opgeven leiden. Daarom ben ik ook het meest trots op de collega’s. Dat ze blijven bijsturen, versterken en volhouden ondanks 2 verhuizen en overwinteren in koude lokalen met minimumsanitair. Misschien dat ze het kunnen dragen, net omdat ze er niet meer alleen voor staan?”